فاطمه زهرا (س) در کنار مزار شهدا

تاریخ زندگى فاطمه‏ى زهرا علیهاالسلام نشان مى‏دهد که او زن خانه‏نشین و پرده‏نشین نبود، بلکه به دستور و مضمون آیات و روایات زیادى، وى صله ارحام مى‏کرد و به دیدار خویشاوندان مى‏شتافت و با آنان نشست و برخاست داشت و پس از مرگ آنان، فراموششان نمى‏کرد و بر مزار آنان مى‏رفت و از خداوند متعال برایشان استرحام مى‏نمود.

در حدیث صحیح السند از امام صادق علیه‏السلام نقل شده:

عاشت فاطمه بعد محمد صلى اللَّه علیه و آله خسمة و سبعین یوماً، لم ترکاشرة و لاضاحکة تأتى قبور الشهداء فى کل جمعة مرة بین الاثنین والخمیس فتقول هاهنا کان رسول‏اللَّه، و هاهنا کان المشرکون(1)

فاطمه علیهاالسلام بعد از پیامبر خدا هفتاد و پنج روز زندگى کرد، در حالى که خوشحال و خندان دیده نشد. او هفته‏اى دوبار در روزهاى دوشنبه و پنجشنبه به زیارت شهداى احد مى‏رفت و آنها را زیارت مى‏کرد و محل جنگ رسول خدا با مشرکین را دقیقاً نشان مى‏داد.

این حدیث که به سند صحیح از کافى نقل شده، مى‏رساند که فاطمه علیهاالسلام علاوه بر زیارت اهل قبور، آمدنش به مزار شهدا، شخصاً در جنگ احد نیز حضور داشت و محل را با چشمان مبارکش دیده بود...

و ابن ابى‏الحدید که یکى از دانشمندان بسیار بزرگ و محقق اهل سنت است، در این باره از واقدى نقل مى‏کند:

کانت فاطمه بنت رسول‏اللَّه صلى اللَّه علیه و آله تأتیهم بین الیومین والثلاثة فتبکى عندهم و تدعو. (2)

فاطمه علیهاالسلام دختر پیامبر صلى اللَّه علیه و آله هر دو سه روز یکبار به کنار قبور شهداى احد مى‏آمد و در آنجا گریه مى‏کرد و براى مردگان و شهدا دعا مى‏نمود.

و حضرت امام صادق علیه‏السلام مى‏فرمایند:

ان فاطمة کانت تأتى قبور الشهداء فى کل غداة سبت فتأتى قبر حمزة و تترحم علیه و تستغفر له. (3)

فاطمه علیهاالسلام هر هفته صبحهاى روز شنبه به احد مى‏آمد و قبور شهدا را زیارت مى‏کرد و در کنار قبر حمزه مى‏ایستاد و براى وى دعا مى‏کرد و استرحام مى‏نمود(4)

از این حدیثها استفاده مى‏شود که فاطمه علیهاالسلام به زیارت قبور شهدا مى‏رفت و برایشان استرحام مى‏نمود و از فداکاریهاى آنان در جنگ احد یاد مى‏کرد و به یادشان اشک مى‏ریخت.

ممکن است برخیها از تعبیرهاى «دوبار و یکبار در هفته» که در روایات آمده است دچار مشکل شوند و نوعى اشکال در صحت روایات تلقى کنند، ولى باید گفت: زیارت فاطمه علیهاالسلام هفته‏اى دو یا یک بار ممکن است به تفاوت زمان باشد، که در یک مقطع، هفته‏اى دوبار مى‏رفت و بعدها هفته‏اى یکبار...

پی نوشت :

1ـ عوالم، ج 11، ص 447، جلاءالعیون شبعر، ج 1، ص 183.
2ـ شرح نهج‏البلاغه، ج 15، ص 40 از بیست جلدى‏ها.
3ـ عوالم، ج 11، ص 222- بحارالانوار، ج 43، ص 90،ح 13- جلاءالعیون شبر، ج 1، ص 154.