وصیت حضرت زهرا سندى بر مظلومیت امیرالمؤمنین

زهرا علیهاالسلام از هر فرصتى بهره مى‏جست تا بتواند در اذهان مردم سؤالى ایجاد کند و سندى بر مظلومیت على علیه‏السلام و رسوایى خلفا باقى گذارد. او در این فکر بود که شاید این جماعت مرده، حرکتى کنند و بیش از این تن به حقارت و ذلت ندهند و با دست خویش آتش دوزخ خود را فراهم نسازند.
و اگر هم به پا نخاستند، دست کم به عنوان گواه و حجتى روشن در تاریخ ثبت و ضبط خواهد شد تا آیندگان آزاداندیش و طالبان حقیقت‏جو بتوانند «اسلام ولایت» را از «اسلام خلافت»، تمیز دهند و سره را از ناسره جدا کنند، و به شهادت «آیه‏ى اکمال» که در غدیر نازل شد، بدانند که دین مرضى و خداپسند، دین همراه ولایت است.
او آن گونه زندگى کرد که رفتنش هم ادامه‏ى حیاتش بود. او مى‏خواست همان گونه که حیاتش دشمن سوز و بیدارى بخش بود، مرگش نیز همین گونه باشد.
از این رو مصیت کرد. على جان! مرا شبانه غسل بده و کفنم کن و به خاک بسپار و اجازه نده آنان که بر من ستم کردند و آزارم نمودند، در تشییع جنازه‏ام حاضر شوند و بر من نماز گذارند، زیرا آنان دشمنان خدا و رسول صلى اللَّه علیه و آله مى‏باشند.
«اذا انامت فادفنى بالیل و لا تؤذنن رجلین ذکرتهما» و «اوصت فاطمة ان لا یعلم اذا ماتت ابوبکر و لا عمر، و لا یصلیا علیها».(1)
از على علیه‏السلام پرسیدند. چرا زهرا علیهاالسلام را شبانه دفن کردى؟ گفت: به خاطر بیزارى و غضب زهرا علیهاالسلام بر آن جماعت. (2)

1ـ بحارالانوار، ج 43، صص 159 و 182 و 183 و ج 78، ص 255، معانى الاخبار، ص 356، کشف الغمة، ج 2، ص 68، تاریخ مدینة، ج 1، ص 197.
2ـ امالى صدوق، ص 523. «عن ابن نباته قال. سئل امیرالمؤمنین على بن ابیطالب علیه‏السلام عن علة دفنه فاطمة بنت رسول‏اللَّه صلى اللَّه علیه و آله لیلا؟ فقال: انها کانت ساخطة على قوم کرهت حضورهم جنازتها...» و در علل‏الشرایع، ص 185 نیز آمده است. «سألت اباعبداللَّه لاى علة دفنت فاطمة علیهاالسلام باللیل و لم تدفن بالنهار؟ قال: لانها اوصت ان لا یصلى علیها الرجلان الاعرابیان».    منبع از سایت http://yazahra.ne